کودک

________آخر این داستان از پوستین ،رنجیدن است پوست اندازی نکردن ،آخرش، پوسیدن است همنشین با حضرت انگور چون تاکم ، ولی هرکه با تو همنشین شد ، طالعش ، خشکیدن است گرگ پالان دیده ای سردر گم صحرا شدم که فقط رویای این دیوانه ، باران دیدن است می زنم خود را به عمق لشکرت هرچند که فصل این از هم ، چنین لشکر کشی ، پاشیدن است چشم بگشا تا ببینی کشته ام را بر زمینچشم بگشا این چه وقتِ رو ازآن پوشیدن است خاک را با یک نظر چون کیمیا کردن خطاست !سیب های سرخ را از شاخه ، چاره ، چیدن استخط کشیدم روی هرچیزی،  نشانی از تو داشت تیغ بر روی رگم درحال خوش رقصیدن است خواب را از چشم هایم در پی دزدیدن است چاره ی کار من از تو بیش از این رنجیدن است ماهی برکه شدی ، مشق دلت ، لغزیدن است کارو بارت ، ماه را هر نیمه شب ، بوسیدن است #سید_مهدی_نژاد_هاشمی#شعر_ایران#غزل_امروز#غزل_معاصر#غزلسرایان_معاصر#درمتداد_شعر#غزل_دیروز#غزل_کلاسیک#غزلسرا_معاصر#شعر_معاصر#غزل_مسافر#غزل_نوین_ایران #آخر این داستان از روی هم رنجیدن است + نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم خرداد ۱۴۰۱ ساعت 10:59 توسط ادمین  |  کودک...ادامه مطلب

خواستم همکلام تو باشم ، بنشینم به درد فکر کنممثل پیراهنی پُراز وصله به تنِ گیله مرد فکر کنمآرکائیک زبانی ات می گفت ، مثل آیدای شاملو شده ای ولی از دست های یخ زده ات می شود گفت مثل پاییزِ بی فروغی شدی که ترجیحم ، شده بر فصل سرد فکر کنم خواستم عاشقانه بنویسم ، غزلم درد می کند در من غزلی که سبب شده از تو بنویسم ولی نه با دل خوش خاک پایت به باد داده مرا ، به تو و ریزگرد فکر کنمهر کسی گفت که بلا دور است ، ولی از کشتی بریده طناب دست پر مهر ناخدا دور است ،از زمین و زمان بلا بارید خواستم لحظه ای به چشمت با ، آنچه با من نکرد فکر کنم شورشی در میان زندان است ، خطی از چهارخانه بر تن من بر لب میله ای که بوسه ی تو مانده و مثل یک گل سرخ است زخمی از تو شدم که باید به آخر این نبرد فکر کنم تو پیانیست عاشقی هستی ، که ظریف است رد انگشتت  من شبیهم به ‌کارگرهایی زل زده پشت شیشه ی ‌کافهبه زمختی زندگی که به این آدم دوره گرد فکر کنم سرخی روی لب نشان از چیست ؟ آخر داستان خدا با کیست سر سبزت لبان سرخی داشت جای تو می کند مرا پرپر شده ام مثل سنگ فرشی که به غم برگ زرد فکر کنممی روی چاره اش مدارا نیست ، پشت این رودخانه دریا نیست رفتی از دیده ام برو از دل ، به تو با برنگرد فکرکنم بازگشتی نماند تا به غمی که چرا دیر کرد فکرکنم #سید_مهدی_نژاد_هاشمی + نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم خرداد ۱۴۰۱ ساعت 11:0 توسط ادمین  |  کودک...ادامه مطلب

سگی که دم نتکانده است در خیابانت مکش به حربه ی قلاده ، سمت پایانت پریده از قفس من پرنده ای که هنوزنگاه دوخته بر میله های زندانت مترسکی شده ام در میان مزرعه که علم نکرده مرا جز به جبر دهقانت یکی شبیه خدا یا یکی شبیه بشر مرا گرفت به بازی چشم شیطانت نه انقلابی داغم نه شورشی که مرا گذاشت گوشه ی دیوار تیر بارانت مرا که زخمی عشقی غریبه کش شده ام مرا که پرچم صلحم میان میدانتهنوز طعم لبانم به سرخی شاتوت نه گیر کرده و نه رفته لای دندانت که گرگ می دود از گرگ و میش چشمانت به مرد گم شده در هفت توی دالانت نگاه می کنی و دل حواس پرت، شده _چو مردمان ِ گرفتار غم، گروگانت شبیه جاده مده پیچ و تاب بر موهات که کل گردنه ها مانده اند حیرانت که باد می وزد و کاه می رود بر بادبه باد رفتن دلها شده است تاوانت چه شرمها که نشستم جبین ، پشیمانت چه بوسه ها که زدم روی حضرت جانت چه لحظه ها که دلم رفت جان به قربانت تمام زندگیِ من فدای چشمانت مرا بمیر و بمیران که دوستت دارم مرا به وجد بیاور درون شریانت گلی شکفته منم در محاق گلدانت گلی بزن به سر خود تورا به قرانت مرا بگیر درآغوشِ خوی حیوانت مرا به پنجه بکش توی گرگ دستانت سرم به لاک خودم بود و گیج خورد سرمکجای کار کشانده مرا بیابانت کجای کار خراب است، می رود از دست سگی که گم شده در وحشت ِ اتوبانتازآب و آتش و از خون من گذر کن تا دوباره قد نکشد سر به سربدارانت که عشق طعم کنایه سرش نخواهد رفتکه دست برده به تو شسته دست از جانت شبیه سکه ی شانسی بچرخ تا بزنم تفالی به تو با یمن روی پنهانتنشسته ام که م کودک...ادامه مطلب

_______
از زندگی پوچ و تکراری بکش بیرون
روح مرا از چاردیواری بکش بیرون

روح مرا که بی وجود تو خود آزار است 
از تنگنای حوصله داری! بکش بیرون

با من سر دلدادگی را باز کن ، عطری 
کمیاب را از قلب عطاری بکش بیرون 
برخیز و قاب عکس خاک آلوده ی ما را 
با ذوق و شوق از کنج انباری بکش بیرون

فصل بهاران می رسد از راه روحت را 
از جامه ی تنگ عزاداری بکش بیرون 
ای شاه بیت هر غزل آرام باش و از 
دلخونی قلیان ِقاجاری بکش بیرون

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

کودک...

انگشترت  به روی زمین مانده و تنت 
بر فرش و  عرش  تاج سلیمانی ات شده 

پنهان نمی شود دل خونین دلان شهر 
هر چشم حجله ای ست ، چراغانی ات شده 

با خون غزل سرودن سردار معجزه است 
نام شهید مصرع پایانی ات شده 

 از انتقام خون تو امواج نگذرند 
بحری ست بحر عشق که طوفانی ات شده

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

کودک...

مگر نه اینکه کف دست های تو جان است شهید شو که شهادت حیات انسان است دلت عجیب گرفته دلت چه می خواهد شهادتت به یقین از اصول ایمان است خبر رسیده به سفیانیان  نمی دانید !؟مگر،  تمام ایران پراز سلیمان است ق کودک...ادامه مطلب

دل که شکست تاب و توان داشتن چه سود 
رویای برگ و بارِ گِران داشتن چه سود 

دل که شکست ، مابقی عمر ، نزد خویش
شرمندگی به قیمت جان داشتن چه سود 

یک لقمه نان سواره و آدم پیاده است 
نام آوری چنین و چنان داشتن چه سود 

هی اشک پشت اشک دلی وا نمی شود 
بغضی به قدر هر دو جهان داشتن چه سود 

در جنگ نابرابر احساس بی دریغ
با دست خط عقل،  امان داشتن چه سود

تنها سکوت مانده و زخم نبود تو ...
دیگر ، هزار سال زمان داشتن چه سود 

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

کودک...

بایست از خریت آدم گذر کنند 
با نان کم قناعت و بی عشق سر کنند 
بایست بی خیال تمامیِ مشکلات 
عرض ارادتی به شما مختصر کنند

ای خون تان از این همه  بی مایه سرخ تر 
ما را به تیر های بلاتان ، سپر کنند

گفتند روز خوش پس از این شام تیره است 
اما دریغ از آنکه شبی را سحر کنند 
#

ظلمت سراست کوچه ، کسی  هم نمانده تا 
پیراهن عزای تو از تن بدر کنند 
شعله مکش به جان تو شاعر تورا چنان 
کبریت های خیس بدون خطر کنند

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی

کودک...

مانده ام در حسرت یک روز زیبا داشتن آه از آنچه که باید دل از آن وا داشتنآه از چشم انتظاری های بی مورد که جان _می کند از سینه ی امروز و فردا داشتن می زنی دل را چو رودی این طرف یا آنطرفتا بیابی لحظه ای ر کودک...ادامه مطلب

گیرم که دلم در گروه ناز کسی نیست !؟چشمان نظر خورده، نظر باز کسی نیستعاقل تر از آنم بشوم در به در عشقاین بال شکسته پر ِ پرواز کسی نیستدلخوش به قفس می کنم و قرن پس از قرنچشمم به در و پنجره ی باز کسی نیس کودک...ادامه مطلب